کد مطلب:108951 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:215

خطبه 029-در نکوهش اهل کوفه












[صفحه 198]

خطبه كیت كیت ای مردمانی كه جمع است بدنهای آنها گوناگون است خواهشهای آنها گفتار شما پاره می كند سنگ سخت را و كردار شما به طمع می اندازد در شما دشمنان را می گوئید در مجلسها چنین و چنین چون جنگ پیش آید می گوئید ای جنگ دور شو از ما عزیز نشد دعوت كسی كه دعوت كرد شما را و راحت نشد دل كسی كه كشید رنج شما را (آن عذرهای شما) بهانه هائیست با گمراهی مانند دفع الوقت صاحب بدهكار تاخیر اندازنده منع نمی كند ستم را خوار و دریافته نمی شود حق مگر با كوشش كدام خانه را پس از خانه خودتان منع می كنید و با كدام پیشوا پس از من جنگ خواهید كرد فریب خورده به خدا سوگند كسی است كه فریب دادید او را و هر كس به پیروزی رسید به وسیله شما پس دست یافت به خدا سوگند به سهم ناامیدتر و هر كس تیر اندازد و به كمك شما تیر انداخت با تیر كشسته بی پیكان چنان شدم به خدا سوگند تصدیق نمی كنم گفتار شما را و طمع نمی كنم در یاری شما و نمی ترسانم دشمن را با شما چیست شان شما چیست دوای شما چیست علاج شما جماعت معاویه مردانی هستند مانند شما آیا می گوئید بدون علم و غفلت می ورزید بدون ورع و طمع دارید در غیر حق


صفحه 198.